اشتباهات رایج در سخنرانی
بعضی از سخنرانها اقلب شروع خوبی در سخنرانی ندارن اشتباهات رایجی دارن که باهث میشه بی اعتبار بشن و اون تائیر گذاری که باید داشته باشن ندارن
چی هست اشتباهات رایج که ما به چند تا از اونها در این مقاله می پردازیم
شروع نامناسب یا عدم یخ شکنی:
در اوایل سخنرانی توجه ها بسیار بالا است و سخنرانان حرف ای این را خوب میداند و از آن بصورت خوبی استفاده میکنن
سخنرانان آماتور یا غیر حرفه ای شروع نامناسبی دارن و در شروع سخنرانی به جایی که سراغ موضوع خود بروند بیشتر به حاشیه و مقدمه در بحث خود میروند
در شروع باید یخ مخاطب را باز کرد با استفاده از بعضی از تکنیک ها میتوان شروع مناسبی داشت
مثل سوال پرسیدن در گیر کردن مخاطب در بحث اینها باعث میشه مخاطب توجه زیادی داشته باشه به ارائه شما
استفاده از طنز:
سخنرانان غیرحرف ای چون در شروع کار خود هستند نمیداند که چگونه باید یا چه روشی از طنز استفاده کنند و در ارائه خود از طنز های نا به جا استفاده میکنند و مخاطبان هم باعث میشه از این موضوع گارد بگیرند و اگر هم از مطالب مفیدم اسنفاده کنیم به دل مخاطب نمی شیند
وسخنرانان حرفه ای با استفاده از تجربه ای که دارند میداند که چگونه از طنز و شوخی استفاده کنند
عدم توجه به زمان ارائه:
سخنرانان غیره حرفه ای چون در اول راه قرار دارند یا مطالب از یادشون میره و این باعث میشه مدیریت خوبی در زمان نداشته باشن و سریعا مطالب خود را ارائه بدهند و از طرف زمان دارند ولی مطلب برای ارایه ندارن.
یا برخی دیگراز سخنرانان آماتور نمی توانند زمان را مدیریت کنند که بتوانند مطالب خود را جمع بندی کنند
که بالای سن چند تا تایمر قرار دارد ما میتوانیم با استفاده از آن تایمرها به خوبی زمان خود را مدیریت کنیم وقت گران بهای دیگران را هدر ندهیم
عدم تماس چشمی مناسب:
تماس چشمی در سخنرانی بسیار مهم است و بر قرار کردن تماس چشمی می تواند سخنرانی و ارائه ما تاثیر بیشتر داشته باشد و با ارتباط چشمی مناسب داشته باشیم بهتر میتوانیم با مخاطب خود ارتباط بهتری بر قرار کنیم
و وقتی ارتباط چشمی با مخاطب بر قرار میکنیم مخاطب احساس این رو داره که مطالب خاص برای آن شخص است
ارائه بیش ار حد اطلاعات:
سخنرانان آماتور بیش از حد اطلاعات میدن بخاطری که آماتور بودن خودشون رو پوشش بدن و اینکار باعث میشه که مخاطب بمب باران اطلاعات بشه و در ارائه مطالب شما گیج بشه و هیچ بهره از مطالب شما نبره
تمرین نکردن:
آخرین موردی راکه در این مقاله گفته میشود به طور قطع مهمترین بحث می باشد حتی اگر هرچه را که قبلا گفتیم فراموش کنید این یکی را باید بخاطر بسپارید که بخاطر اولین وآخرین راه تمرین کردن است تمرین تمرین و تمرین کردن است
و افراد آماتور آنها این بحث را جدی نمیگیرند و تمرین کمی انچام میدهند
و ضرب المثل معروف ( که میخواهی بشی خط نویس، هی بنویس بنویس بنویس تا بشوی خط نویس)
و برای هر سخنرانی حتی معمولی باید حداقل سه بار تمرین انچام بدهیم
و در آخر: اینقدر سخنرانی خود را طراحی و تمرین کنید که از آن حالتان بهم بخورد.
دیدگاهتان را بنویسید